Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audeo dicere, inquit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quare conare, quaeso. Duo Reges: constructio interrete. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quis enim redargueret? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Verum hoc idem saepe faciamus. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Paria sunt igitur. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
At, si voluptas esset bonum, desideraret. Tria genera bonorum; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Hoc simile tandem est? Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Non semper, inquam; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Recte dicis;
- Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
- Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
- Eadem nunc mea adversum te oratio est.
- Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
- Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
- Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
- Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Nam de isto magna dissensio est. Minime vero istorum quidem, inquit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?